Er is al heel veel gezegd, geschreven en gediscussieerd over de wereldwijde coronapandemie. Over de oorzaken, over hoe het zich zo snel kan verspreiden, over de ernstige persoonlijke, sociale, maatschappelijke en economische gevolgen, over het nut of de onzin van de anderhalve-meter-samenleving, super spreadingevents en noem maar op. Iedereen heeft er wel een mening over.
Artsen zijn koortsachtig op zoek naar de oorzaak van de uitbraak van dit virus en oplossingen om dit virus onder controle te krijgen. Ze lijken een puzzelstukje in handen te hebben omdat bepaalde behandelingen lijken aan te slaan. Maar dé oplossing hebben ze nog niet. Virologen, ook zij lijken een puzzelstukje in handen te hebben, maar ook zij hebben dé oplossing nog niet gevonden. Dat geldt eigenlijk voor alle farmaceuten, politici, statistici, ethici, onderzoekers, wetenschappers; voor iedereen die zich serieus op dit probleem stort. Iedereen lijkt een groter of kleiner puzzelstukje in handen te hebben maar niemand weet precies hoe het allemaal zit. Nog niemand heeft het totaalplaatje goed in beeld. We kijken met reikhalzend verlangen uit naar een goedwerkend vaccin. Veel mensen, wereldwijd, zijn druk bezig met de ontwikkeling ervan.
Over de ontwikkeling van dat vaccin gesproken. Daar zit voor mij een behoorlijke adder onder het gras. Wist je dat er voor het ontwikkelen van sommige vaccins gebruik wordt gemaakt van (doorgekweekte) cellen van embryonaal weefsel? Menselijke cellen die verkregen zijn door abortus? Ik wist het in ieder geval tot voor kort niet. Iemand heeft me daarvoor recentelijk de ogen geopend. Als je even googelt dan kan je er inderdaad heel veel informatie over vinden. Geen ‘nepnieuws’, zoals ik iemand hoorde zeggen. Ook serieuze sites, zoals die van het Reformatorisch Dagblad, het rijksvaccinatieprogramma of de Nederlandse Patiënten Vereniging schrijven erover. Ook lees je over de samenwerking tussen abortusklinieken en medische onderzoekscentra.
Concreet: er is onder andere een Nederlandse firma bezig met de ontwikkeling van een vaccin tegen corona waarvoor cellen worden gebruikt die in oorsprong afkomstig zijn van een geaborteerd kindje[1].
Even een klein zijstapje. Verderop wordt wel duidelijk waarom.
Martelaren (Grieks voor ‘getuigen’) zijn mensen die het fundament van hun hele leven en het geloof in God bleven vasthouden, zonder concessie te doen aan de omstandigheden. Daardoor kozen ze bewust voor de grote risico’s en dreigingen. Het kostte hen vaak het leven middels een gewelddadige dood. Gelukkig kennen wij hier in Nederland geen steniging, geen onthoofding, geen fysieke of geestelijke marteling om je te dwingen iets te doen of juist na te laten. Hoewel: hoe stellig kan ik dat beweren dat er in Nederland geen enkele vorm van martelingen bestaat?? In de ‘onderwereld’ schijnt het wel gebruikelijk te zijn. Maar zou er vandaag de dag een andere vorm van getuigen-zijn van Jezus bestaan, een minder zichtbare vorm van ‘martelaarschap’ (wel een zwaar beladen woord…). Een vorm van vasthouden aan je overtuiging, dat je misschien veel kan kosten; misschien zelfs wel je leven kan kosten? Dat je vasthoudt aan je geloof; een geloof dat maakt dat je in je leven belangrijke principiële keuzes te maken hebt?
Weer terug naar de coronaproblematiek. Stel: er is een vaccin ontwikkeld tegen het coronavirus. Maar dat vaccin is ontwikkeld door een firma die daarvoor gebruik heeft gemaakt van weefsel dat (ooit) verkregen is van geaborteerde kinderen. Niet dat er nog menselijke cellen in het vaccin zit, maar zonder het gebruik van menselijke cellen, verkregen via abortus, was dit vaccin er mogelijk niet zo snel gekomen.
Stel, het vaccin is beschikbaar en het wordt je aangeboden om je te beschermen tegen corona. Wil je dat op die manier? Mag ik het vlijmscherp neerzetten? Dat wij ons aardse leven beschermen met gebruikmaking van weefsel van geaborteerde kinderen? Past dat binnen de kaders van je geloof?
En stel dat je het vaccin weigert; dat je er bewust een prijs voor moet gaan betalen? Bijvoorbeeld doordat je uitgesloten wordt van bepaalde hulp, van verzekeringen, van uitkeringen, van vergoedingen, het mogen reizen met openbaar vervoer, een baangarantie? Of dat, door het vaccin te weigeren, de kans op je (eerste) dood toeneemt? Zou het weigeren van zo’n vaccin niet een nieuwe vorm kunnen zijn van het martelaarschap anno 2020? Dat je op die manier getuigt van een leven in en met Christus?
Het is alweer een wat gedateerde uitdrukking maar in mijn ogen ijzersterk: WWJD? What Would Jesus Do? Zou Hij gebruik maken van zo’n vaccin?
Of heb jij een andere mening? Zoals ik iemand hoorde zeggen: die kinderen zijn geaborteerd. Daar kan je van alles van vinden. Je kan het ‘weefsel’ weg doen; je kan er ook iets goeds mee doen en daarmee levens van vele andere mensen redden. Zeker als de ouders toestemming hebben gegeven om het weefsel van het geaborteerde kind te gebruiken voor medische doeleinden. Zo hebben die kinderen toch nog een betekenis gekregen.
Hoe aannemelijk dit klinkt, ik kan er niet in mee gaan[2]. Ik geloof dat het bloed van geaborteerde kinderen het uitroept om de ongerechtigheid die hen is aangedaan. Het roept bij mij het beeld op van Genesis 4:10: ‘Wat heb je gedaan?’ zei de HEER . ‘Hoor toch hoe het bloed van je broer uit de aarde naar mij schreeuwt.
Het is een onvermijdelijk gegeven dat er óntzettend veel aan onrecht in de wereld gebeurt waar ik totaal geen weet van heb. Daardoor kan het zijn dat ik vandaag de dag onbewust keuzes maak, die ik met kennis van zaken níet zou maken. Ik heb een joekel van een blinde vlek. Maar over de manier waarop vaccins worden gemaakt; dat weet ik nu wél. Dat maakt dat ik nu wel bewust kan kiezen. Welke keuzes maak ik? Wat mag het leven uit geloof mij kosten? Durf ik te lijden of misschien wel te sterven tot eer van God? Omdat ik keuzes maak tot eer van Hem, omdat ik niets anders wil dan Hem gehoorzaam zijn. Met vallen en opstaan.
Stel, er is een vaccin ontwikkeld dat me kan beschermen tegen het coronavirus. Mijn werkgever doet een klemmend beroep tot het gebruik van dit vaccin. Wat doe ik dan?
Misschien is mijn eerste vraag aan de arts welke firma dit vaccin ontwikkeld heeft en op welke manier. Dan kan ik daarna kiezen wat ik doe. Als het een vaccin is van een firma die geen gebruik heeft gemaakt van cellijnen van geaborteerde kinderen dan laat ik me vaccineren. Als er gebruik is gemaakt van cellen van geaborteerde kinderen dan laat ik me niet vaccineren. Dat is hoe ik er in sta, hoe ingewikkeld ik de gehele materie ook vind.
En stel nu dat ik in het laatste geval vaccinatie blijf weigeren omdat er geen fabrikant is te vinden die een vaccin heeft ontwikkeld dat geen gebruik heeft gemaakt van cellijnen van geaborteerde kinderen. Misschien dat ik mijn keuze niet hoef te bekopen met martelingen of de dood, zoals ‘echte martelaren’. Maar toch, de kans dat ik ‘outcast’ word is redelijk groot. Doe ik dat dan?
Misschien moet ik die vraag over de achtergronden van wat ik gebruik of koop wel veel vaker gaan stellen.
Voor belangrijke informatie, zie:
Zie verder ook de volgende artikelen. Let daarbij goed op de publicatiedata!
- https://www.kn.nl/verdieping/opinie/kun-je-moreel-verantwoord-vaccineren-tegen-covid-19/
- https://www.nvkp.nl/veelgestelde-vragen/actuele-veelgestelde-vragen-additieven/zitten-er-menselijke-cellen-in-vaccins/
- https://rijksvaccinatieprogramma.nl/vaccinaties/wat-zit-er-in zie bij ‘reststoffen’.
- https://www.cbg-meb.nl/actueel/nieuws/2020/12/02/column-over-medicijnen-hoe-veilig-zijn-de-coronavaccins
- https://visie.eo.nl/artikel/2020/12/zijn-twijfels-over-het-coronavaccin-terecht?utm_source=sfmc&utm_medium=email&utm_campaign=Visie+nieuwsbrief+2020+week+2&utm_content=Vaccin_button
[1] https://www.rd.nl/opinie/maak-werk-van-prolifevaccin-tegen-covid-19-1.1665959
[2] Ik kies in principe voor het leven: voor dat van de moeder én van het ongeboren kind. Alleen in heel bijzondere situaties, als de gezondheid of het leven van de moeder ernstig gevaar loopt, sta ik er anders in.